ឋិតនៅភាគឥសាននៃប្រទេសកម្ពុជា ជាប់ព្រំប្រទល់ដែនកម្ពុជាឡាវខេត្តស្ទឹងត្រែងទទួលរបបទឹកទន្លេមេគង្គ បន្តពីប្រទេសឡាវដោយមានបែកចេញជាដៃជាច្រើនដូចជា ទន្លេសេកុង ទន្លេសេសាន ទន្លេស្រែពកជាដើម។ ដោយ សារ សក្ដានុពលភាពផ្នែកទេសចរមិនសូវអំណោយផល ខេត្តស្ទឹងត្រែងដែលមានចម្ងាយផ្លូវប្រមាណ៤៥៥គីឡូម៉ែត្រ ពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ ពុំសូវមានការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកទេសចរប៉ុន្មាននោះទេ។ ទេសចរទៅកំសាន្ត នៅទីនោះ គឺគ្រាន់តែចង់ទទួលអារម្មណ៍ប្លែកជាមួយទិដ្ឋភាពស្រស់ស្អាតនៃទន្លេ មេគង្គ និងទន្លេសេកុងប៉ុណ្ណោះ លើសពីនេះ ពួកគេចង់សាកល្បងនូវឱជារសដ៏ឆ្ងាញ់ពិសានៃត្រីទន្លេ គឺត្រីប៉ាស៊ីអ៊ី និងត្រីប៉ាវ៉ា។ ហេតុនេះហើយទើបខេត្តនេះ បានខិត ខំប្រើប្រាស់ធនធានដែលខ្លួនមានដើម្បីកែច្នៃជាតំបន់កំសាន្តផ្សេងៗ ទាក់ទាញដល់ទេសចរ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ គេធ្វើដំណើរ តាមដងផ្លូវទៅកាន់ទីរួមខេត្តស្ទឹងត្រែង នោះគេនឹងប្រទះភ្នែកនូវធម្មជាតិដ៏ត្រកាលនៃព្រៃឈើដែលអម តាមសងខាងផ្លូវ ជាជម្រករបស់សត្វព្រៃគ្រប់ប្រភេទ។
គេសង្កេតឃើញមានតំបន់ខ្លះប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងខេត្តតែងនាំគ្នាទៅលេងកំសាន្តញឹកញាប់ដូចជា៖
* - តំបន់អូរពងមាន់
នៅក្នុងភូមិអូរពងមាន់ ឃុំអូរពងមាន់ ស្រុកស្ទឹងត្រែង ចម្ងាយ៩គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ជាតំបន់កែច្នៃបឹងធម្មជាតិដែលមានប្រភពទឹកពីក្នុងដីចម្ងាយប្រមាណ ៥០គីឡូម៉ែត្រពីតំបន់នោះ ដែលអំណោយផល ដល់ទេសចរក្នុងការ សម្រាកលំហែ ងូតទឹក ព្រមទាំងស្ទូចត្រីផងដែរ។
* - កោះខ្សាច់
ជាតំបន់នៅតាមដងទន្លេសេកុង ប្រមាណ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ទីនេះទេសចរអាចទៅកំសាន្ត បានតែនៅរដូវប្រាំងប៉ុណ្ណោះព្រោះរដូវវស្សាតំបន់នោះត្រូវទឹកទន្លេ ឡើងលិចបាត់។ តំបន់នេះមានឆ្នេរខ្សាច់សក្បុស ប្រវែងប្រមាណជាង២គីឡូម៉ែត្រ។
ក្រៅពី តំបន់ទាំងពីរនេះគេនៅឃើញមានតំបន់ខ្លះទៀតដូចជា វត្តហាំងខូបា ដែល មានអាយុជាង៣០០ឆ្នាំមកហើយ ទេសចរចូលចិត្តទៅកំសាន្តនៅពេលមានកម្មវិធីបុណ្យទានម្ដង។ មួយទៀតគឺតំបន់ ប្រាសាទព្រះគោ ឋិតនៅស្រុកថាឡាបរិវាត់ ដែលត្រូវជិះទូកឆ្លងកាត់ទន្លេសេកុង និងទន្លេមេគង្គចម្ងាយប្រមាណ ៤គីឡូម៉ែត្រដើម្បីទៅដល់ ទីនោះ។
No comments:
Post a Comment